بررسی کانی شناسی سنگهای آتشفشانی دماوند

دماوند آتشفشانی ست مطبق به سن پلئیستوسن متشکل از گدازه و سنگهای آذر آواری که حجم گدازه به طور چشمگیر بیش از آذرآواری ست. گدازه ها و سنگهخای پیروکلاستیک دماوند غالباً دارای ترکیب باناکیت (لاتیت) هستند. گدازه های شوشونیتی به حالت بین لایه یی و آبساروکیت به صورت گدازه های قاعده یی و یا به شکل اسکوری در داخل سنگهای یروکلاستیک دیده می شود. ترکیب کانی شناسی آبساروکیت شامل کریزولیت، دیوپسید-سالیت، پلاژیوکلاز و سانیدین است. شوشونیتها داریی اولیوین و فلوگوپیت هستند اما اولیوین به کلریت تجزیه شده است. ترکیب کانی شناسی با ناکیت(لاتیت) شامل اولیگوکلاز-آندزین فلدسپات آلکالن، اوژیت، برونزیت، فلوگوپیت، کرسوتیت، آپاتیت، ماگنتیت و ایلمنیت است. مقدار زاویه ی 2VNP در فنوکریستالهای فلدسپات آلکالن سنگهای آتشفشانی دماوند ( 68 درجه تا 2VNP=54) با آنچه که تا امروز در خصوص آنورتوز و سانیدین ذکر شده ( 42 درجه تا 2VNP=0) مغایرت دارد. محاسبات ژئوترموبارومتری بر روی فنوکریستالهای آمفیبول و پلاژیوکلاز و نیز بر اساس تعادل کلینوپیروکسن-ارتوپیروکسن نشان داده که این فنوکریستالها در فشارهای بالا (4/3 تا 9/9 کیلوبار) و حرارتهای 946 تا 1118 درجه ی سانتیگراد متبلور شده اند. مقدار زاویه ی 2VNP غیر عادی در فنوکریستالهای فلدسپاتهای آلکالن سنگهای آتشفشانی دماوند شاید به علت درصد قابل توجه آنورتیت ( تا 15 درصد ) در این بلورها ( در نتیجه ی تبلور در فشارهای بالا) و یا به سبب پیدایش کریپتوپرتیت یا کریپتو آنتی پرتیت در فنوکریستالها باشد.