پژمان الهامی طالشمیکائیل - کارشناس ارشدحقوق بین الملل،نویسنده وپژوهشگربرتراتحادیه اروپا
محمدعلی حجت خواه - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاداسلامی واحدامارات

خلیج فارس دریایی است بسیار کم عمق وعمیق ترین نقطه آن به ۴۰ فاتوم (واحد دریایی عمق پیمایی) می رسدکه درکناره های ایران ۴۵۰ مایل است.سازمان بین المللی دریانوردی ،منطقه دریایی خلیج فارس ودریای عمان رابه عنوان منطقه ویژه دریایی اعلام نمود.منطقه ویژه دریایی به منطقه ای گفتهمیشود که به دلایل شناخته شده فنی ،به کارگیری روشها ومقررات اجباری برای پیشگیری ازآلودگی ناشی ازمواد نفتی وزباله الزامی می گردد. اعمال اینمتدهای اجباری به دولتهای ساحلی مناطق ویژه دریایی اجازه می دهدتااقدامات وسیع تری رابه منظورپیشگیری ازآلودگی محیط زیست دریایی اجرا نمایند.برطبق این کنوانسیون،مناطق ویژه نیازبه سطح ویژه ای ازحفاظت نسبت به دیگر مناطق دریایی دارند. براساس این مقررات هیچ کشتی حق تخلیهموادزائدوزباله های خودرادرآب های منطقه ندارد. تمام کشتی هایی که وارد منطقه ویژه دریایی می شوند ملزم به رعایت کلیه الزامات کنوانسیون مارپولهستندوبایدگواهینامه های فنی وگواهینامه های مارپول را اخذ نموده باشندکه این گواهینامه ها توسط بازرسان کشورهای صاحب بندرمنطقه موردکنترلوبازرسی قرارخواهد گرفت. هدف ازاین پژوهش بررسی مناطق ویژه دریایی ومناطق حساس دریایی ونیز الزامات منطقه ویژه دریایی براساس مارپل میباشد. روش انجام پژوهش تحلیلی و توصیفی و مبتنی برمطالعات نتایج این پژوهش به ارائه راهکارهایی جهت حفاظت از محیط زیست مناطق ویژهوحساس دریایی درخلیج فارس برمبنای الزامات بین المللی می پردازد، لذادراین پژوهش به بررسی هزینه های ناشی ازآلودگی دریایی درمنطقهموردمطالعه پرداخته شده واصول مدیریتی درجهت کاهش این هزینه ها ذکرگردیده است.

خلیج فارس، محیط زیست ، تعهدات ، دولت های ساحلی