ماندانا سلیمانی بابادی - کارشناسی ارشد تاریخ ، گرایش تاریخ اسلام. دانشگاه ازاد اسلامی واحد نجف اباد، اصفهان، ایران

جشن از نظر لغوی معانی مختلفی و متفاوتی در فرهنگها دارد در چندین هزار سال پیش در اقوام ابتدایی و بشر اولیه این جشن ها به صورت تفریحی وسرگرمی نمود داشت و با رقص و آواز و نمایش همراه و همگام بود در این گونه مراسم فرصتهای مناسبی برای تفریح و بازی و شادمانی پیدا میشد و البتهپیشرفت جوامع بشری در نحوه برگزاری جشنها تاثیر بسزایی داشت به طوری که در میان عربها و در عصر خلفای عباسی که عصر اعتلای تمدن عربمی باشد برگزاری جشن های بسیار باشکوه و پرزرق و برقی معمول بود و از آنجا که خلفای عباسی در زمینه مراوده با سایر سرزمین ها خصوصا ایران درتمامی زمینه ها علی الخصوص فرهنگی و اجتماعی نگرشی مثبت و به دور از عصبیت قومی و نژادی که در زمان حکومت خلفای اموی متداول بود داشتند درکلیه امور از فرهنگ و سنن اقوام ایرانی بهره گرفتند و از آن در جهت اعتلا وپیشرفت فرهنگی خود استفاده کردند لذا یکی از آن موارد را میتوان درجشن های آنان مشاهده کرد که دستمایهای از فرهنگ ایرانی در آن به چشم میخورد و با توجه به اینکه در این دوره اقشار مختلف جامعه از سطح رفاهیتمادی بالایی برخوردار بودند لذا برگزاری این جشن ها چه بسا باشکوه تر و مجلل تر از فرهنگ ایرانی نمود پیدا کرده بود و برگزار می شد.

جشن، خلفای عباسی، تفریح، سرگرمی