اخلاق صلح در فرهنگ رضوی
Publish place: Third National Conference on Humanities and Development
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 170
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUDE03_638
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1401
Abstract:
؛«صلح» جوهرهی اصلی همهی ادیان، به ویژه دین اسلام است؛ در فرهنگ رضوی ایجاد صلح پیش از آنکه عملی مادی باشد، امری معنوی است که به پشتوانه ی اصولی چون تواضع، مدارا، صبر، رعایت عدالت و انصاف و ... به تکریم حقوق واقعی بشر و صیانت از نفس، مال و آبروی انسانها متکی بوده و برخلاف ادبیات حقوقی بین المللی معادل یک مفهوم سلبی؛ یعنی محدود به نبود جنگ نمیباشد، بلکه فراتر از آن، مفهومی ایجابی داشته و در معنای همزیستی مسالمت آمیز و شرافتمندانه رواج دارد؛ در پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته اشاره شده است که در فرهنگ رضوی، صلح با کلماتی چون سلم، ملائمه، مداهنه و حسنه همنشین؛ و با فساد، طلاح، سیئه و خصومه، در تضاد میباشد؛ صلح آثاری چون، آرامش، امنیت و جلب رحمت الهی را به همراه داشته و در مقابل دشمنی و تفرقه، از زمره عوامل نابودی پایه های دین و ایمان برشمرده شده است؛ از این رو اصلاح بین دیگران برتر از یک سال عبادت و از آن، تحت عنوان «صدقه ی زبان» و «احسان مورد علاقه ی خداوند» تعبیر شده است، همچنین با توجه به نقش نوع دوستی در صلح، «محبت به مردم» و «حفظ کرامت انسانی» نقش بسزایی در جذب دلها و ایجاد صلح داشته است، مضاف بر این که در فرهنگ مذکور، وجود عقاید مخالف، مجوزی بر رفتار خصمانه نیست و جهاد اقدامی انسان دوستانه و در راستای گسترش صلح و امنیت در پرتو حاکمیت الهی، نفی حاکمیت طاغوت و مبارزه با ظلم و بی عدالتی می باشد.
Keywords:
Authors
محمد قربان زاده
استادیار گروه حقوق دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سمیه سلیمانی
مدرس دانشگاه پیام نور شیراز