سید جلیل میرمحمدی - Shahid Sadoughi University,Yazd
امیر هوشنگ مهرپرور - Shahid Sadoughi University,Yazd
زهره کمالی - Shahid Sadoughi University,Yazd
مهرداد مستغاثی - Shahid Sadoughi University,Yazd

چکیده مقدمه: نوبت کاری و به خصوص نوبت کاری شبانه باعث اختلال در ریتم طبیعی بدن بالاخص ریتم خواب و بیداری فرد می شود. پرستاران به عنوان کارکنان مراقبت های بهداشتی (HCW) برای فراهم نمودن نیازهای بیماران مجبور به انجام کار در تمام ساعات شبانه روز هستند. نوبت کاری علاوه بر تاثیر در زندگی خصوصی باعث کاهش هوشیاری و بهره وری در شغل نیز می شود که می تواند زندگی سایر انسانها که به عنوان بیمار تحت خدمت اینگونه پرستاران هستند را به خطر اندازد. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی انجام شد، پرستاران شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به دو گروه شاهد (ثابت صبح) و مورد ( نوبت کار) تقسیم شدند. این دو گروه از لحاظ سن و سابقه کاری با هم همسان شدند. هر دو گروه از بخشهای مختلف بیمارستان انتخاب شدند. دو پرسشنامه تهیه شد، یکی پرسشنامه اطلاعات عمومی و دیگری پرسشنامه استاندارد Epworth (ESS) برای خواب آلودگی. پرسشنامه ها توسط خود پرستاران و با نظارت مجری طرح تکمیل گردید. داده ها با استفاده ازنرم افزار (SPSS (ver. ۱۷ و براساس آزمونهای کای دو و مجذور تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۵۵ نمونه در هر گروه انتخاب و بررسی شدند. میانگین نمره ESS در افراد گروه مورد و شاهد به ترتیب ۰۷/۸ و ۸۰/۶ و اختلاف بین این دو معنادار بود. در گروه مورد ۱/۲۹% و در گروه شاهد ۵/۱۴% خواب آلودگی مشاهده شد که اختلاف بین آنها از نظر آماری معنا دار نبود. بحث و نتیجه گیری: در مجموع در پرستاران مطالعه شده فراوانی خواب آلودگی قابل توجه نبود و با وجود بالاتر بودن این فراوانی در گروه شاهد، اختلاف مشاهده شده از نظر آماری معنادار نبود.

Shift Work, Fixed day Worker, Sleep Disorder, Nurse, نوبت کاری، ثابت صبح، اختلال خواب، پرستار