مقایسه رضایت شغلی و خلاقیت سازمانی معلمان مدارس دخترانه و پسرانه دوره ابتدایی شهرستان ساری در دوران اپیدمی کووید- ۱۹

هدف پژوهش حاضر مقایسه رضایت شغلی و خلاقیت سازمانی معلمان مدارس دخترانه و پسرانه دوره ابتدایی شهرستان ساری در دوران اپیدمی کووید-۱۹، بود. روش تحقیق از نوع پس رویدادی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۰–۱۳۹۹ که تعداد ۱۱۰ نفر از معلمان مدارس دخترانه و تعداد ۱۱۰ نفر از معلمان مدارس پسرانه و در مجموع، تعداد دویست و بیست نفر به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های رضایت شغلی گریکسون (۱۹۸۷) و خلاقیت سازمانی رند سیپ (۱۹۷۹) بود. آزمون پارامتری t مستقل در سطح اطمینان ۹۵ درصد (۰/۰۵=α) نشان داد در دوران همه گیری کووید-۱۹، بین میانگین رضایت شغلی معلمان مدارس دخترانه و معلمان مدارس پسرانه تفاوت معنی داری وجود دارد. اما، بین میانگین خلاقیت سازمانی معلمان مدارس دخترانه و معلمان مدارس پسرانه تفاوت معنی داری وجود ندارد.

Keywords:

رضایت شغلی , خلاقیت سازمانی , دوره ابتدایی , معلمان , کووید ۱۹