سمیرا آقامیری - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاداسلامی زاهدان، زاهدان، ایران
حبیب پیری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران
عباسعلی حق پرست - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران

نحوه ی چگونگی تامین مالی از مهمترین موضوعاتی است که شرکتها در جهت پیش بردن عملیات و فعالیت های خود باید به آن توجه کنند. تامین مالی به دو شکل کوتاه مدت و بلندمدت انجام می شود. تامین مالی کوتاه مدت از طریق اعتبار تجاری، یکی از مهمترین منابع مالی شرکت ها می باشد. (پیترسن و راجان،۱۹۹۵ و هورن، ۲۰۰۷) .در حسابداری به عنوان سیستم اطلاعاتی، باید اطلاعات صحیح و به موقع در اختیار استفاده کندگان (اعتبار دهندگان. مشتریان و...) قرار گیرد تا آنها از این اطلاعات به عنوان مبنایی برای تصمیمات و اهداف مالی خویش، استفاده کنند. صورت های مالی بخش اصلی فرایند گزارشگری مالی را تشکیل می دهد. هدف از تهیه صورت های مالی، ارائه اطلاعاتی خلاصه و طبقه بندی شده، درباره عملکرد و انعطاف پذیری واحد تجاریست که در اتخاذ تصمیمات اقتصادی برای طیف وسیعی از استفاده کنندگان مفید وافع شود. گزارشگری مالی حسابداری ایجاب می کند، اطلاعاتی که از گزارشگری مالی بدست می آید، ویژگی های معینی داشته باشد. در مفاهیم گزارشگری مالی از این ویژگی با اصطلاح "خصوصیات کیفی" نام برده شده که یکی از این خصوصیات محافظه کاری است که از آن به عنوان "احتیاط" یاد شده است.اعتبار تجاری مفهومی است که در ایران اهمیت زیادی دارد واین موضوع باعث شده نظر بسیاری از استفاده کنندگان درون سازمانی و برون سازمانی را به خود جلب کند. بنابر این پژوهشی از منظر اعتبار تجاری پژوهشی بدیع و با اهمیت تلقی خواهد شد. همچنین در ایران تاکنون هیچ گونه پژوهشی در خصوص بررسی ارتباط بین محافظه کاری حسابداری و اعتبار تجاری صورت نگرفته است. فلذا بررسی این موضوع ضروری و الزامی به نظر می رسد.

تامین مالی کوتاه مدت، خصوصیات کیفی، محافظه کاری، اعتبار تجاری