نازنین زیودارچگینی - کارشناس ارشد حسابداری، گروه حسابداری، دانشکده علوم انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
خسرو فغانی ماکرانی - دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی ساری، ایران

پیش بینی تداوم فعالیت واحدهای اقتصادی یکی از عناصر مهم در تصمیم گیری جهت سرمایه گذاری است. در طول سالیانمتمادی این موضوع موردتوج پژوهشگران بسیاری واقع شده و الگوهایی جهت پیش بینی درماندگی مالی ارائه شده اند در حالحاضر، بنگاه های اقتصادی در محیطی بسیار متغیر و رقابتی فعالیت می کنند واکنش سریع و مناسب در مقابر شرایط بسیارمتغیر بازار، در موقعیت بنگاه ها نقش بسزایی دارد با توسعه بازارهای پولی و مالی و متعاقب آن، حاکم شدن وضعیت رقابتی،بسیاری از شرکت ها ورشکست از میدان رقابت خارج می شوند. هدف این تحقیق بررسی توانایی نسبت های مالی در پیش بینیورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نمونه تحقیق شامل ۱۷۲ شرکت در بازه زمانی۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ می باشد در این پژوهش دو الگوریتم داده کاوی CART و CHAID در پیش بینی ورشکستگی بر اساس نسبت های مالی مورد بررسی قرار گرفت تا مشخص شود بر اساس نسبت های مالی با استفاده از کدام مدل می توان با دقتبیشتری ورشکستگی شرکت ها را پیش بینی کرد. به عنوان متغیرهای خروجی بر دو الگوریتم مذکور، الگوریتم ها توسط دو شاخص آماری ضریب همبستگی ((R(۲) و متوسط مطلق خطا (MAE) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر توانایی بیشتر مدل درختی CHAID نسبت به الگوریتم CART برای پیش بینی ورشکستگی شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران می باشد.

الگروریتم داده کاوی CHAID و CART، پیش بینی ورشکستگی، نسبت های مالی