باز طراحی ساحل کارون با رویکرد زیبایی شناسی بصری (نمونه موردی: حد فاصل پل کابلی تا پل طبیعت در (ساحل غربی) شهر اهواز

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 223

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GEO-4-2_008

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401

Abstract:

وجود فضاهای تفرجگاهی در شهرها به عنوان یک نیاز روحی و روانی بسیار مهم، همواره از سوی شهروندان در قبال مجموعه مدیریت شهری مطالبه می گردد. فضاهایی که در صورت مغفول ماندن می تواند تداوم حیات شهری را به مخاطره اندازد. مطالعات صورت گرفته و اطلاعات تخصصی گردآوری شده در حوزه طراحی فضای سبز، پارک های ساحلی و رفتار شناسی الگوی مکان های مجاور رودخانه و اهمیت ارتقای کیفیت محیطی چنین ساختارهای مرتبط با زیبایی شناسی، می توان به نقش و جایگاه حضور مردم، تلاش برای افزایش تعاملات اجتماعی و جذب گردشگر پرداخت. لذا اهمیت مهندسی بازطراحی، ساحل سازی، همه جانبه نگری در حوزه طراحی شهری و زیابیی شناسی بیش از پیش ملموس خواهد بود. طراحی پیشین ساحل اهواز به عنوان مهمترین بستر تعاملات رفاهی تفریحی این شهر نیاز به نگرشی مجدد و بازطراحی گسترده ای دارد تا بر پایه پتاسیل کم نظیر آن ضمن رفع نارسایی های موجود محیطی با کیفیت تر خلق کند. از طرفی لزوم توجه همیشگی و به روز رسانی فضای تعاملی شهروندان با مکان موصوف از جمله اقداماتی است که می تواند در تامین نیازهای اساسی مراجعین نقش مهم و کلیدی داشته باشد. لذا در این پژوهش ضمن واکاوی موضوع از طریق مطالعه اسنادی و شناسایی معیارها، عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری فضاهای جمعی در مجاورت رودخانه کارون استخراج گردید. در مرحله بعد مصاحبه های ژرفکاوانه و پرسش نامه ها با گروه هایی که دارای تعاملات دو یا چند جانبه با فضای مورد مطالعه دارند؛ صورت گرفته است. پس از آن با استفاده از تحلیل محتوای کمی و کیفی و نیز استفاده از روش مطالعاتی توصیفی- تحلیلی نتایجی از میان مصاحبه و پرسشنامه ها استخراج گردید از طرفی نتایج حاصل از مطالعات اسنادی به شناسایی مولفه های فضایی و مولفه های مرتبط با کارکتر مکان انجامید. پس این بررسی ها و در پایان پژوهش روند یافته ها منتج به ایده گذاری های متنوعی گردید که شامل سه پلان تطبیقی بوده است. این ایده ها با توجه به وزن دهی های انجام شده و نیازهای مکانی به طراحی و پذیرش پلان ایده آل منجر گردید.

Authors

هدی کرمی

کارشناس ارشد شهرسازی گرایش طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، ایران

مسلم نورانی

کارشناس ارشد شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه امام رضا (ع) مشهد، ایران