مهدی ابراهیم زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی پژوهشگر برگزیده کشور و دارای تندیس پژوهشگر برتر کشور از موسسه قانون یار
عبدالکریم خطیبی - دانشجوی دکترای حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

طبق ماده ی ۶۷۹ ق.م: «موکل می تواند هر وقت بخواهد وکیل را عزل کند...» سوالی که اینجا پیش می آید این است که آیا اثبات سوءاستفاده از حق عزل، موجب مسئولیت مدنی ناشی از اعمال نابجای حق فسخ می شود، یا موکل ازاین حق به طور مطلق بهره مند است و می تواند آن را تنها به سود و میل خود به کار برد؟ طبق ماده ی ۶۷۹ ق.م و پیشینه ی تاریخی آن نشان می دهد که اختیار موکل منوط به رعایت هیچ شرطی نیست. اما طبق اصل ۴۰ قانون اساسی: «هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله ی اضرار به غیر و تجاوز به منافع عمومی قرار دهد. لذا جهت اجرای نظم عمومی و عدالت اجتماعی باید تابع قانون مدنی بود یا قانون اساسی.» با توجه به اینکه حکم قانون اساسی عام و ماده ی ۶۷۹ ق. م. مخصوص حق عزل موکل است، به نظر می رسد که اجرای نظریه سوء استفاده از حق در مورد عزل وکیل قوی تر باشد. از این جهت تحقیق حاضر پس از بررسی کتب و نظرات محققین پیشین منتج به این شد که ضرر ناشی از عزل، ناهنجار و از نظر اخلاقی و در دید عرف ناروا است.

عزل، ناهنجار، ناروا، سوءاستفاده از حق، مسئولیت مدنی