علی غضنفری - استادیار دانشگاه علوم و معارف
فاطمه اسبقی - دانش پژوه حوزه علمیه و کارشناس قرآنی

نوروز یکی از سنت های ایران باستان است که قبل از اسلام رواج داشته است. با فراگیری اسلام در میان ایرانیان، برخی از جشن هیا گذشته فراموش شد و بعضی به حیات خود ادامه داد. جشن هایی همچون نوروز و مهرگان نمونه هایی از این مراسم است که همراه با آداب و رسوم خاصی همراه است که برخی از آداب همچون خوردن شیر و پنیر تازه در نوروز از میان رفته و رومی چون دیده و بازدید و ع یدی هنوز باقی است. ورود آداب و رسوم نورز در دوره اسلامی به دوره اول عباسی بر می گردد. در این دوره روایاتی با مضامین اهمیت نوروز، اعمال مخصوص نوروز که از لسان ا ئمه به چشم می خورد. نگارنده در این نوشتار سعی کرده است که با روش توصیفی- تحلیلی پس از بیان تفاسیر قرآنی و روایات اسلامی، تاریخچه و پیشینه اصحاب الرس و نیز جشن و مراسم آیین نوروز که از آیین های اصحاب الرسبوده بوده است به بررسی سندی و دلالی روایات نوروز بپردازد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داده شده است که مبدا و منشاء عید نوروز از زمان اصحاب الرس بوده که ایرانیان آن عید را از آن قوم اقتباس کرده، جزء آئین و رسوم خود قرار داده اند.

اصحاب الرس، ایران باستان، جشن نوروز، دوره اسلامی، روایت، سند دلالت