عوامل موثر بر تغییر کارآفرینی ترکیبی به کارآفرینی تماموقت با تاکید بر نقش تئوری یادگیری تجربی

هدف این مقاله بررسی عواملی است که یک کار آفرین به طور همزمان هم کسب و کار خود را اداره می کند و هم برایدریافت دستمزد برای دیگران کار می کند ترغیب شود کار برای دیگران را رها کند و فقط به اداره و توسعه کسب وکار خودبپردازد. در این تحقیق ۴ عامل ترس از شکست، خطر درک شده، توسعه صلاحیت کارآفرینی و خودکارآمدی مورد بررسی قرارگرفته است که پیش بینی می شود بر تصمیم تغییر تاثیر بگذارد. این مقاله کارآفرینی ترکیبی را به عنوان یک زمینه یادگیریو مسیر موثر برای کارآفرینی تمام وقت معرفی می کند . پژوهش حاضر به روش توصیفی- همبستگی به بررسی این موضوع پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش ۲۳۰۰ نفر از کارآفرینان برتر شهر تهران بودند که از فرمول کوکران تعداد ۳۳۰ نفر ازآنها به روش تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست امده بین یادگیری تجربی حاصل از کارآفرینیترکیبی و احتمال انتقال کارآفرینی ترکیبی به کارآفرین تمام وقت رابطه معنی داری وجود داشت. یادگیری تجربی حاصل ازکارآفرینی ترکیبی رویکرد های ترس از شکست،ریسک ادراک شده، توسعه شایستگی کارآفرینی و خودکارآمدی را دنبالمی کنند و تاثیرات مثبت قابل توجهی در معناسازی، جهتدهی و همدلی دارند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهشپرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط متخصصن و پایایی آن از طریق محسابه آلفای کرون باخ که برای کلیه قسمتها بیشتر از ۷۰ / ۰ بود مورد تائید قرار گرفت. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطیاستفاده شده است. ابتدا با استفاده از آمار توصیفی از وضعیت و ویژگی های جمعیت شناختی پاسخگویان با استفاده از نرم افزارSPSS۲۲ آگاهی یافته و در ادامه برای بررسی و آزمون فرضیه ها و بررسی روابط علی متغیرهای موجود در تحقیق از مدل-سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS۲۲ استفاده شده است.

Keywords:

کارآفرینی ترکیبی , کارآفرینی تمام وقت , تئوری یادگیری تجربی