مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای رفتاری و آموزش ذهنیت های طرحواره ای بر روی پرخاشگری کودکان کار ۱۰ الی ۱۲ ساله

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی اثربخشی آموزش مهارت های رفتاری و آموزش ذهنیت های طرحواره ای بر روی پرخاشگری کودکان کار ۱۰ الی ۱۲ ساله بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل با آرایش تصادفی در آزمودنی ها بود. جامعه آماری شامل کودکان کار ۱۰ الی ۱۲ ساله تحت پوشش کلینیک مددکاری اجتماعی نوید مهر واقع در شهرک ولیعصر شهر تهران به تعداد ۸۹ نفر بود که از میان آنها با توجه به لزوم انجام مداخله، ۴۵ نفر به عنوان نمونه با روش هدفمند انتخاب شده و در سه گروه (۱۵ نفر گروه آموزش ذهنیت های طرحواره ای، ۱۵ نفر گروه آموزش مهارت های رفتاری و ۱۵ نفر گروه کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه اول تحت ۸ جلسه آموزش مهارت های رفتاری، گروه دوم تحت ۸ جلسه آموزش ذهنیت های ی قرار گرفتند و گروه سوم هیچ آموزشی دریافت ننمودند. جهت سنجش پرخاشگری از مقیاس پرخاشگری پرسشنامه آخنباخ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد هم آموزش مهارت های رفتاری و هم آموزش ذهنیت های طرحواره ای در کاهش پرخاشگری کودکان کار اثربخش می باشد.

Keywords:

ذهنیت های طرحواره ای , مهارت های رفتاری , پرخاشگری , کودکان کار