استفاده ازآلوئه ورابه عنوان پوشش خوراکی درافزایش ماندگاری گیلاس

گیلاس یکی ازمیوه هایی است که پس ازبرداشت به سرعت دچار افت کیفیت می شود وازبازارپسندی آن کاسته می شود.علل اصلی این افت کیفیت درگیلاس عبارت است از:افت وزن،تغییرات رنگ، نرم شدن، ایجادسوراخهای سطحی قهوه ای شدن ساقه،کاهش اسیدیته؛ و تغییرات بسیارناچیزدرTSS همچنین فسادهای میکروبی نیز درگیلاس رخ می دهدکه عمده ترین آن راجنس Monilia و Botrytis ¤Penicillium ایجادمی کند. بااین که فسادهای قارچی به واریته و مرحله رسیدن گیلاس بستگی دارد؛اما این فسادها ضرروزیان اقتصادی زیادی را به همراه دارد. به منظورحفظ کیفیت وجلوگیری از بروز فسادهای قارچی،چندین تیمارقبل وبعدازبرداشت استفاده می شود؛اما استفاده از ترکیبات شیمیایی وقارچ کشهاپس ازبرداشت، دربسیاری ازکشورها بامحدودیت مواجه است ومصرف کنندگان از مصرف این نوع میوه ها امتناع می ورزند.یکی ازروشهای مناسب درافزایش ماندگاری محصولات کشاورزی، بسته بندی های خوراکی است که از ویژگیهای آن طبیعی وبی خطر بودن می باشدازجمله ترکیبات طبیعی که به این منظوربه کارمی رود؛آلوئه ورا است که دراینجا اثر آن به عنوان یک پوشش خوراکی در افزایش ماندگاری گیلاس بررسی می شود.در طول انبارداری سرد،نمونه های تیمارنشده باآلوئه ورا،افزایش سرعت تنفس،افت سریع وزن تغییرات رنگ،افزایش نرم شدگی،قهوه ای شدن ساقه وافزایش جمعیت میکروبی را نشان دادند. درحالیکه درگیلاس های تیمارشده با آلوئه ورا، تمام پاراترهای ذکرشده کاهش وعمرماندگاری افزایش یافت.همچنین ارزیابی حسی نشان داد تیماربا آلوئه ورا ضمن حفظ ویژگیهای ظاهری گیلاس وافزایش ماندگاری، هیچ اثر منفی بر طعم،بو ومزه آن اعمال نمی کند. مجموع نتایج نشان می دهد تیمار باآلوئه ورا می تواند به عنوان روشی موثر درافزایش ماندگاری محصولات کشاورزی وجایگزین مناسبی برای تیمارهای شیمیایی به کاررود

Keywords:

آلوئه ورا , گیلاس , پوشش خوراکی , افزایش ماندگاری