راهکارهای بومی و شیوه های توانمندسازی زنان سرپرست خانوار

در عصر حاضر، تغییرات شگرفی در نظریات توسعه پدید آمده است، یکی از این تغییرات، توجه به مقوله عاملت انسانی است، چیزی که به نوعی باعث پدیدایی و تقویت نظریه هایی چون توانمندسازی در عرصه های مختلف به خصوص در حوزه زنان گردیده است. بر این اساس، توانمندسازی زنان، در برگیرنده افزایش مشارکت، خود آگاهی، قابلیت اعتماد و گسترش آزادی انتخاب زنان توسط خودشان است. بنابراین، در مقاله حاضر به توانمند سازی زنان سرپرست خانوار توجه خاصی شده است؛ گروهی که اغلب در معرض آسیب هایی چون ضعف دسترسی به فرصت های شغلی، بی سوادی یا کم سوادی، نداشتن درآمد مستمر و سایر مشکلات روحی و روانی قرار دارند که در صورت تشدید آنها، خسارات قابل تاملی بر پیکره اجتماع وارد خواهد شد. به همین خاطر، مقاله حاضر که با هدف بررسی شیوه های توانمند سازی زنان سرپرست خانوار به لحاظ نظری نگاشته شده است، در صدد است با الهام از نظریه های توانا سازی، رفاه و با تاکید بر نقش سرمایهی اجتماعی (حمایت اجتماعی، اعتماد و اطمینان)، راهکارهای جدیدی را به منظور توانمندسازی زنان سرپرست خانوار در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و روانی ارایه نماید، تا از این رهگذر، متولیان امور زنان سرپرست خانوار با کار بست راهکارهای مذکور، گامهای کاربردی تری را با لحاظ محلی نگری، جهت بهبود کیفیت زندگی این گونه اقشار آسیب پذیر جامعه بردارند.

Keywords:

توانمند سازی زنان , سرمایه اجتماعی , محلی نگری (بومی نگری) , زنان سرپرست خانوار