شیوع و عوامل پیش بینی کننده افسردگی پس از سکته مغزی خفیف

هدف: شدت سکته مغزی و نا توانی پس از آن عوامل اصلی پیش بینی کننده افسردگی پس از سکته مغزی می باشد (PSD) از آنجاییکه سکته مغزی خفیف به عنوان نوعی اختلال عملکردی خفیف در عصب شناسی مشخص شده است، در بیماران مبتلا به سکته مغزی خفیف شیوع کمی برای PSD انتظار می رود. هدف این پژوهش بررسی شیوع و عوامل پیش بینی کننده PSD در بیماران مبتلا به سکته مغزی یسکمیک خفیف می باشد. روش: بیمارانی که برای اولین بار به سکته مغزی ایسکمیک خفیف مبتلا شده اند (n=۷۵۷)، ۳ ماه، ۶ ماه و یک سال پس از سکته مغزی به مدت ۲±۱۴ روز مورد پیگیری قرار گرفتند. حالت افسردگی بیمار در هر جلسه پیگیری مورد ارزیابی قرار می گرفت. بیمارانی که در جلسات پیگیری به PSD مبتلا بودند با توجه به زمان تشخیص PSD در دو گروه قرار گرفتند: بیمارانی که بیماری آنها در ۲±۱۴ روز تشخیص داده شده بود در گروه افراد مبتلا به PSD زود هنگام قرار گرفتند؛ و آنهایی که بیماری شان در هر کدام از جلسات پیگیری متوالی تشخیص داده شده بود، گروه PSD دیر هنگام را تشکیل دادند. نتیجه: شیوع یک ساله PSD در بیماران مبتلا به سکته مغزی خفیف ۲۹,۰ % بوده است (CI:۹۵%، ۳۲.۸-۲۵.۲). در رابطه جنس مونث، سیگار کشیدن در اوایل سکته مغزی، اختلال شناختی خفیف جهانی در ۲±۱۴ روز و عود سکته مغزی به طور مستقل با خطر بالای سکته مغزی خفیف در طول جلسات پیگیری یکساله همراه بود. عوامل پیش بینی کننده PSD زود هنگام شامل مونث بودن، سیگار کشیدن در زمان بیماری و اختلال شناختی خفیف جهانی در ۲±۱۴ روز می باشد، در حالیکه عوامل پش بینی کننده PSD دیر هنگام، سیگار کشیدن و عود سکته مغزی می باشد.

Keywords:

افسردگی پس از سکته مغزی , سکته مغزی ایسکمیک , سکته مغزی خفیف , سیگار کشیدن