بررسی اثربخشی آموزش خلاقیت در افزایش خلاقیت کودکان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین اثربخشی آموزش خلاقیت در افزایش خلاقیت کودکان انجام شد. روش: طرح پژوهش نیمه آزماشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل است. به همین منظور تعداد ۶۰ کودک ۸ تا ۱۳ ساله (دختر و پسر) که در زمان اجرای این پژوهش در سال ۱۳۹۶ در شهر تهران سکونت داشته و در کلاس های خلاقیتکده دانشگاه صنعتی شریف ثبت نام شده بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و ۳۰ نفر از آنها به عنوان گروه آزمایش و ۳۰ نفر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. به منظور اندازهگیری از پرسشنامه سنجش خلاقیت تورنس ( ۱۹۶۶ ) استفاده شد. پس از آموزش خلاقیت این پرسشنامه مجددا توسط گروه آزمایش تکمیل شد. سپس از طریق نرم افزار SPSS-۲۱ تجزیه و تحلیل داده های آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گرفت. به منظور آزمودن فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج: نتایج آماری نشان داد که آموزش خلاقیت میتواند منجر به افزایش معنادار زیرمقیاس های سیالی، انعطاف پذیری و بسط فکری (p<۰/۰۱) در کودکان شده اما در میزان ابتکار آنها تاثیری نداشت. نتیجه گیری: آموزش خلاقیت موجب افزایش خلاقیت و بسط فکری کودکان میشود که به نوبه خود در پیشرفت کودکان موثر واقع می شود.

Keywords:

خلاقیت , کودکان , سیالی , انعطاف پذیری , بسط فکری , ابتکار