سیمین امینی زارع - مدرس، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
مجتبی باری - دکترای حقوق، وکیل دادگستری، مدرس، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، هشتگرد، ایران

معاونت در جرم آن است که شخصی، مرتکب یا مرتکبان اصلی جرم را که در انجام عنصر مادی جرم مداخله مستقیم داشته اند؛ در قالب تحریک، ترغیب، تهدید، تطمیع، به کار بردن دسیسه، فریب و نیرنگ، تهیه وسایل ارتکاب جرم، ارائه طریق ارتکاب جرم و یا تسهیل وقوع جرم یاری نماید. معاونت، جرم مستقلی نیست؛ بلکه جرم بودن خود را از جرم اصلی عاریه میگیرد. حقوقدانان در مورد تحقق «معاونت در جرائم غیرعمدی» غالبا تردید کردهاند. جرم دانستن معاونت در جرائم غیرعمدی، با توجه به نصوص قانونی موجود در نظام حقوقی ایران دشوار می نماید. فارغ از نظر قانونگذار، معاونت در جرم غیرعمدی در حوزه نظری با چالش هایی جدی مواجه است؛ از سویی اصل عمدی بودن جرم که معاونت را نیز در برمی گیرد؛ موجب شده است که مصادیق جرائم غیرعمدی در قوانین کیفری انگشت شمار باشد.

معاونت در جرم، معاونت در جرائم غیرعمد، وحدت قصد، جرم انگاری