محمد مدیرچهاربرج - کارشناس ارشد ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب
سیامک جعفرزاده - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه ارومیه
یولیا آبسالیاموا - کارشناس ارشد علوم انسانی، دانشگاه ملی باشقیرستان روسیه

اهمیت مرگ و زندگی پس از آن سبب شده است تا اقوام مختلف با وجود پذیرش ادیان جدید نسبت به تفییر در آیین های مرگ مقاومت کنند و همچنان در حفظ سنت های آبا و اجدادی خود بکوشند. ازاین رو آیین های مرگ نسبت به دیگر آیین های دینی تلفیقی ترند و تفاوت این آیین ها در میان اقوام مختلف پیرو یک دین، مشهود است. تاتارهاء به عنوان یکی از اقوامی که چندین قرن در حصر امپراتوری روس بوده انده نمونه منحصربه فردی از حفظ سنت های به جاماننده از ادیان و باورهای ابتدایی و تلفیق آن با دین جدید هستند. این مسئله, در هر دو شاخه مسلمان و مسیحی این قوم قابل پیگیری است. بررسی تطبیقی این سنت هاء به ما نشان خواهد داد که تراکم آزپا در میان تاتارهای مسیحی، بیش از تاتارهای مسلمان است. ریشه این مسئله را می توان در کمداشت آیین های مربوطه در دین مسیحیت. و در مقابل غنای احکام مربوط به مرگ و آیین های پس از مرگ در دین اسلام جست. مقاله حاضر از روش تحلیلی - تطبیقی در بررسی این آیین ها استفاده کرده است.

آیین های مرگ، تدفین، تاتار، ادیان ابتدایی، اسلام، مسیحیت