بررسی عناصر ادبیات و فرهنگ عامه در اشعار منوچهر آتشی

آثار بومی نوعی از ادبیات هستند که به تازگی در قرن اخیر مطرح شده اند و کسانی که در اقلیم خاصی به دنیا آمده یا زندگی کرده اند نمی توانند از تاثیر آن محیط در آثار خود فاصله بگیرند. از این رو ویژگی های زیست بوم در آثار اغلب گویندگانی که در نقاطی با شرایط زبانی، گویشی، جغرافیایی و فرهنگی خاص و متفاوت با پایتخت زندگی می کنند وجود دارد. منوچهر آتشی از شاعران معاصر ایران است که شهر بوشهر زادگاه وی بوده و به خاطر آشنایی کامل با این منطقه و فرهنگ و رسوم آن، آثار فراوانی این خصایص را در اشعارش می بینیم. در این پژوهش که با هدف شناخت بن مایه های فرهنگ عامه در شعر منوچهر آتشی انجام شد به این نتیجه رسیدیم که اشعار وی آمیخته با افسانه ها و اسطوره و متاثر از فرهنگ عامه است که با تاریخ بوشهر نیز گره خورده است. از سویی واژگان بومی با گویش خاص این بندر و همچنین ویژگی های اقلیمی مثل دریا، آب، کشتی، بندر، سنگلاخ نیز در شعرش فراوان است.

Keywords:

منوچهر آتشی , فرهنگ عامه , ادبیات بومی , اسطوره , تاریخ گویش