بررسی سیاست جنایی قضایی ایران در زمینه زنان بزه دیده خشونت های خانگی

خشونت خانگی به معنی تجاوز فیزیکی یک عضو خانگی علیه عضو یا اعضای دیگر همان خانواده است. خشونت در خانواده، خشونت شوهران علیه زنان است، خشونت های خانگی یکی از مهم ترین مسائل بهداشتی به حساب می آیند. خشونت های خانگی عمدتا در کسانی بوده است که در جستجوی کمک برآمده و یا صدمات آشکار داشته اند درحالی که گروه زیادی از افراد که مورد خشونت قرار می گیرند یا ناشناخته هستند یا اینکه خودشان نیز نمی دانند که در معرض تحمل انواع خشونت قرار دارند. جرم شناسان معتقدند که نظام های حقوقی با استفاده از پژوهش های صورت گرفته باید به سراغ اقدامات پیشگیرانه، سیاست کنترل جرم درنهایت سیاست جایی افتراقی در این زمینه بروند. نظام عدالت کیفری ایران نیز از این مسئله مبرا نمی باشد، در سطح جنایی تقنینی نظام حقوقی ایران مقررات افتراقی در این زمینه پیش بینی نکرده است و ازاین جهت باعث عدم ترمیم خسارت وارد شده بر بزه دیدگان این گونه از جرائم شده است. روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ به منظور توصیف وضعیت موجود زنان بزه دیده خشونت های خانگی در نظام عدالت کیفری ایران، با استفاده از روش نمونه پژوهشی با حضور در دادگاه ها و با مشاهده رویه قضایی دادگاه ها پرونده های مربوط به زنان بزه دیده خشونت های خانگی در استان کرمان مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تکمیل اطلاعات به دست آمده و تحلیل یافته های تحقیق با استفاده از روش مصاحبه، شیوه نگرش تعدادی از قضات دادگاه های کیفری استان و دادیاران دادگاه های عمومی مورد بررسی قرار گرفت.

Keywords:

خشونت خانگی , سیاست جنایی , بزه دیده