عبداله رضائی - کارشناسی ارشد، گرایش الهیات و معارف اسلامی ، فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور مرکز قم، ایران

حق به معنای امتیاز و طلاق نیز به معنای برداشتن قید نکاح است ،با وجودی که بر حفظ خانواده در اسلام بسیار سفارش شده و از طلاق نهی گردیده است اما گاهی بنابر دلایل موجه گریزی از طلاق نیست.طبق سیاق آیات و روایات حق طلاق به مرد سپرده شده است.این مقاله بر آن است تا چرایی اختصاص حق طلاق به مردان را از منظر روان شناختی،فیزیولوژی، حقوقی و ... مورد بررسی قرار دهد.تفاوت های فیزیولوژی، روان شناختی در زن و مرد چون ابتلاء زن به حیض، نفاس و ... ، احساسات شدید در زن و عقلانیت در مرد، تفاوت زوجین در عشقورزی، شرایط خاصی را در زنان ایجاد کرده که آنان را برای درخواست بی مورد طلاق مستعدتر می کند و از طرفی تکالیف حقوقی، اقتصادی و خانوادگی متفاوتی که اسلام بر دوش مرد قرار داده است از جمله آن واجب النفقه بودن زن در عده طلاق رجعی، پرداخت مهریه، اجرت المثل زن، حق حضانت فرزندان و ... به عنوان مانعی قوی بر سر راه مردان است تا به راحتی اقدام به طلاق زنان نکنند در حالیکه چنین موانعی برای زنان وجود ندارد.آشنایی با چرایی این مسئله موجب حفظ حقوق افراد خانواده، رفع شبهات و ایرادات وارده به حقوق زنان و... می گردد.نتایج اولیه نشان می دهد که اختصاص حق طلاق به صورت بدیهی و اولیه حق مردان است که کاملا منطقی و متناسب با مصالح طرفین و اعضای خانواده است.ولی زنان نیز می توانند طبق پیش بینی فقه و قانون اساسی حق طلاق را دردست بگیرند. گردآوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و روش آن به صورت توصیفی تبیینی می باشد.

حق، طلاق، حقوق زن و مرد