کامیل احمدی - پژوهشگر و مردم شناس، تخصص روش تحقیق و ارشد مردم شناسی، دانشگاه کنت انگلستان

هدف از این تحقیق بالا بردن درک افراد از مسئله ازدواج موقت (TM) و نقش آن در ترویج کودک همسری (ECM) در ایران است. بررسی های انجام شده در این تحقیق نشان می دهد که بیشتر رفتارهای جنسی دختران و پسران در خانواده های سنتی، تحت کنترل خانواده قرار دارد. بدین ترتیب، در این خانواده ها تلاش می شود تا با محرم کردن دختر و پسر، از فشارهای اجتماعی وارد بر آنان در مجالس مختلط زن و مرد جلوگیری شود (در اسلام، محرم به برخی از اعضای خانواده اطلاق میشود که ازدواج با آنها حرام یا از دیدگاه اسلام غیرقانونی است و یا به عبارتی، رعایت حجاب یا پنهان کردن بدن از آنها واجب نیست؛ و همچنین در سفرهایی که بیش از سه روز به طول میانجامد، سفر زن، تنها با محارم او به عنوان یک همراه قانونی جایز است). این مساله نشان از آن دارد که اگرچه ازدواج موقت در شرعیسازی روابط نامشروع نقش دارد، اما در عین حال می تواند روایت کودک همسری در ایران را نیز رواج دهد. شایان ذکر است که تنها محصول جانبی ازدواج موقت، کودک همسری نیست، بلکه داغ ننگ این مسئله تا همیشه بر چهره نسل جوان باقی خواهند ماند. علاوه بر این، یک عامل محبوبیت ازدواج موقت در ایران، دین است، که کنترل و اعمال قدرت جامعه مردسالار ایران و همچنین فرهنگ تحت سلطه مردان را بر آسیب پذیرترین قشر جامعه یعنی زنان تشدید می سازد . در این مقاله از یافته های میدانی و راهکارهای به دست آمده از پژوهش های منتشر شده نویسنده این مقاله در خصوص ازدواج کودکان، صیغه محرمیت و ازدواج موقت نیز بهره گرفته شده است.

ازدواج موقت، صیغه، کودک همسری، ایران، فرهنگ، دین