بررسی ویژگی های معماری کودکان و رابطه آن با خلاقیت کودک

در دوران کودکی قابلیت ها و خلاقیت کودکان پایه گذاری میشود وکودک طی این سالها از محیط تاثیر بیشتری می گیرد و در مورد محیط خود به طور طبیعی کنجکاو است. حال آنکه فضاهای آموزشی در ایران فاقد طراحی مناسب کودکان است. با توجه به اهمیت موضوع ایجاد انگیزه جهت باروری خلاقیت های کودک با عناصر و عوامل معماری که در این راستا تعیین کننده هستند هدف مقاله حاضر بررسی ویژگی های معماری کودکان و رابطه آن با خلاقیت کودک است. مقاله حاضر به لحاظ هدف بنیادی و از نوع نظری، به لحاظ ماهیت توصیفی و به لحاظ روش کتابخانه ای است. به منظور گردآوری اطلاعات کتب و مقالات مطالعه و بررسی شد. نوع اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش شامل: ۱) دانش روانشناسی (درزمینه شناخت کودک، خلاقیت و روش های پرورش آن و تاثیر محیط فیزیکی بر ارتقاء نوآوری و خلاقیت به عنوان زمینه اصلی طراحی در ایده پردازی و انتخاب فرم، رنگ، نورپردازی و... )، ۲) دانش معماری به ویژه معماری فضاهای مرتبط با آموزش و فعالیت کودک، ۳) شناخت محیط به عنوان عامل مهم در طراحی معماری، است. با توجه به مباحث ارائه شده در این مقاله می توان نتیجه گرفت که لازم است با تمهیداتی خاص روش های ارائه شده برای پرورش خلاقیت را به نوعی در بطن فضای معماری قرار داد. مطالب ارائه شده را می توان در دو اصل کلی خلاصه کرد: ۱) برانگیختن حواس، دسترسی به تجارب متعدد، بازی، خیال پردازی و کنجکاوی کلید های روانشناسانه پرورش خلاقیت در کودک است. ۱) طبیعت، آزادی، تزئینات و جزئیات بصری در محیط فیزیکی در پرورش خلاقیت موثر است.

Keywords:

خلاقیت , کلیدهای روانشناسی , محیط فیزیکی , جزئیات بصری , معماری کودکان