بررسی اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و اجزای عملکرد در دو رقم نخود سفید

کاربرد متانول با افزایش تثبیت دی اکسید کربن جهت بهبود عملکرد گیاهان زراعی مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور پژوهشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در شهریار اجرا شد. تیمارهای پژوهش شامل محلول پاشی متانول با ۴ سطح: (بدون محلول پاشی (شاهد)، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد حجمی) در کرت های اصلی و دو رقم نخود شامل: (رقم آزاد و رقم آرمان) که در کرت های فرعی قرار گرفتند. صفاتی نظیر : عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، عملکرد اقتصادی، شاخص برداشت، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، پروتئین دانه، فیبر خام دانه، فسفر دانه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات متقابل محلول پاشی متانول × رقم بر روی عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، عملکرد اقتصادی، شاخص برداشت، فیبر خام دانه و فسفر دانه دارای اثر معنی داری در سطح احتمال یک درصد بوده است. حاصل از این پژوهش بیانگر آن است که عملکرد دانه در رقم آرمان مطلوب تر از رقم آزاد بوده است و کاربرد متانول در غلظت ۱۰ درصد حجمی دارای بیشترین عملکرد در رقم آزاد (۵۴۳۱/۵kg/ha) و رقم آرمان (۳۹۰۰kg/ha) نسبت به شاهد و سایر غلظتها بوده است و با افزایش غلظت متانول بیشتر صفات مورد مطالعه در این پژوهش کاهش یافت. بیشترین مقدار پروتئین نیز مربوط به محلول پاشی متانول در غلظت های ۱۰ و ۲۰ درصد حجمی به ترتیب با مقادیر (۲۱/۱۱%) و (۲۰/۸۹%) و همچنین رقم آزاد به مقدار (۲۰/۵۵%) بوده است. کلیدواژه: درصد پروتئین، رقم آرمان، رقم آزاد، عملکرد بیولوژیک،

Keywords:

درصد پروتئین , رقم آرمان , رقم آزاد , عملکرد بیولوژیک , عملکرد دانه