بررسی تطبیقی مولفه های روایت پردازی: در دو اثر مهم عرفانی ایران زمین، "کیمیای سعادت و اسرار التوحید"

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 148

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SLMP-4-2_001

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401

Abstract:

این پژوهش به بررسی و شناخت مولفه های روایت پردازی در دو کتاب ادبی و عرفانی ذکر شده این پایان نامه، با روش توصیفی می پردازد. روش گردآوری داده ها به صورت اسنادی است که شامل احوال و اقوال دو تن از صوفیان و عرفای مشهور و برجسته ایران در اواخر قرن سوم تا قرن پنجم یعنی شیخ ابوسعید ابی الخیر (۴۴۰-۳۵۷ ه‍.ق) و امام ابوحامد محمد غزالی (۵۰۵-۴۵۰ ه‍.ق) است. ابداع و به کارگیری حکایت و سود جستن از ظرفیت های روایی از شگرد های صوفیان برای تاثیر بخشیدن به کلام خود در طول تاریخ صوفیه بوده است. این روایت ها اگرچه در ساخت و صورت و معنا تقریبا همسان و همسویند اما گاه ویژگی هایی دارند که آن ها را از هم متمایز می کند. در این حکایات تکیه بر محتوا و درون مایه است که از نظر گستردگی روایات این درون مایه ها مختلف و گاه متضاد است، اما درون مایه اصلی را می توان چنین تعریف کرد «یکسو نگریستن و یکسان زیستن» و این نگرش خاص رفتاری نامعقول را به وجود می آورد و این روایات نامعقول معمولا از پیرنگ ضعیف برخوردار است و همچنین مولفه های دیگری مانند لحن و صحنه و گفت وگو در این حکایت ها وجود دارند که بسیار کمرنگ است.

Authors

معصومه اصفهانی ها

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زبان ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گرایش زبان و ادبیات فارسی

ویدا وفایی

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه زبان ادبیات فارسی