بررسی آثار و زندگی نامه شاعر افسانه ای استاد شهریار

سید محمدحسین بهجت تبریزی فرزند حاج میر آقا خشکنابی مقارن انقلاب مشروطیت و بین سال های ۱۲۸۳-۱۲۸۵ شمسی در روستای خشکناب نزدیک بخش قده چمن متولد گردید. پدرش که در آغاز طلبه بود بعد مجتهد و سپس از وکلای برجسته و اول آذربایجان مددی بود. فاضل خوشنویس، کریم الطبح و با ایمان در سال ۱۳۱۳ شمسی مرحوم و در قم مدفون شد. محمدحسین تحصیل را در مکتب خانه قریه زادگاهش با گلستان سعدی، نصاب، قرآن و حافظ آغاز کرد و نخستین مربی او ابتدا والد ماجدش و بعد مرحوم امیر خیری بود. تحصیلات ابتدائی در مدرسه های متحده و فیوضات و متوسطه را در تبریز و دارالفنون تهران به پایان رساند. در سال ۱۳۰۳ شمسی وارد مدرسه (طب دانشکده پزشکی امروز) شد. تا آخرین سال پزشکی را با هر مشتقی که داشت سپری و در بیمارستان مراتب کارورزی را می گذراند که سبب پیشامدهای عاطفی و عشقی، از ادامه تحصیل منصرف شد و کمی قبل از اخذ مدرک دکتری پزشکی را رها کرد و به خدمات دولتی پرداخت. بقول خود شهریار، این شکست و ناکامی عشق موهبت الهی بود که از عشق مجازی به عشق حقیقی و معنوی رسید.

Keywords:

آثار , زندگی نامه , شاعر , افسانه ای , استاد شهریار