اسماعیل صادقی - استادیار زبان و ادبیات فارسی، عضو هیئت علمی دانشگاه دولتی شهرکرد
اعظم پوینده پور - دانشجوی دوره دکتری دانشگاه دولتی شهرکرد، عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

سهل تستری موسس مکتب سهلیهه یا سالمیه می باشد که در نیمه ی دوم قرن سوم هجری، تقریبا تمامی صوفیه جنوب عراق و نقاط هم جوار آن یعنی خوزستان را تحت پوشش قرار داد و هواداران بی شماری در اصفهان و عبادان و بصره و میسان جذب کرد. عبادان مهم ترین مرکز فعالیت و پایگاه اختصاصی صوفیه در جنوب عراق به اشغال نظامی شیعیان زنگی که به دنبال خواسته های خویش در تعارض با موفق عباسی بودند، درآمده و هرآن بیم آن می رفت که با تصرف کامل بصره- که در طول چند سال مقطعی و ناپایدار بود- صوفیان در معرض خطر جانی قرار گیرند. زمانی که شهر ثروتمند بصره در فکر نجات خویش بود، سهل بن عبدالله فرزند دردکشیده شوشتر و یک ایرانی مقید به آداب صوفیه در اندیشه ی نجات انسان ها، پای به خانقاه بزرگ بصره نهاد و مورد استقبال جمع کثیری از زهاد و صوفیه بصره و عبادان و واسط و کوفه قرار گرفت. با توجه به جایگاه خاص و مهم سهل در تاریخ و تاثیرگزاری او در اندیشه و تفکر عارفان، در این مقاله کوشیده ایم به مهم ترین اندیشه های سهل تستری، ویژگی های اخلاقی و شخصیتی و تالیفات و طریقت او بپردازیم.

گفتار، نوشتار، آراء، اندیشه ها، سیرت، طریقت، سهل تستری