فاطمه معتضدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، فارس، ایران
محمدکاظم پیشقدم - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، فارس، ایران

در این مقاله ما به بررسی کابالا و ویژگی های مذهب آن می پردازیم. کابالا یا قبالا به معنای دریافت کردن است. عرفان یهودی است که به طور سینه به سینه نقل شده است و کابالیست ها مدعی هستند که کابالا توسط خدا به حضرت آدم، نوح، ابراهیم و حضرت موسی ارائه شده است. تفسیری بر تورات می باشد و سنت شفاهی یهود است. کابالا به سه شیوه در بین یهودیان منتقل شده است. ۱. به صورت شفاهی یا سینه به سینه. ۲. از طریق نوشته های علما که به آن ها سفیر گفته می شود. ۳. از طریق خدا به قلب علما یهود (وحی). کابالا در قرون وسطی توسعه بسیار یافت و مکاتب مرکابا، حسیدیسم، کابالای لوریانیک و زوهر در آن موثر بوده است. که در این بین از همه بیشتر کتاب زوهر در آن تاثیر داشته است. اوج شروع فکری کابالا به قرون وسطی باز می گردد. کابالا دارای سی و دو شیوه می باشد. که ده شیوه آن مربوط به سفیروت و مابقی آن مربوط به بیست و دو حرف الفبای عبری است. ویژگی های مذهبی کابالا بر این سی و دو شیوه بنا نهاده شده است که به تفسیر تاریخ جهان و رفع نواقص آن می پردازد. با توجه به اینکه کابالا ریشه در تفکر انسانی برگرفته از سنت و عرفان یهود داشته ولی خلاف تورات و تلمود برای خدا وجهی دوگانه و جنسیت قائل می شود نمی توان کابالا را مذهبی الهی نامید.

کابالا، یهود، عرفان، حسیدیسم، زوهر، سفیروت