بررسی تطبیقی مضامین پایداری در اشعار آیات القرمزی البحرینی و سپیده کاشانی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 359

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SLMP-7-1_012

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401

Abstract:

ادبیات پایداری شاخه ایست از ادبیات که نشان دهنده مقاومت و ایستادگی مردم برای دفاع از آرمان های آن است. شعر پایداری در دوره معاصر نمود بسیاری پیدا کرده و شاعران زیادی مضامین و درون مایه های ادبیات پایداری را در اشعارشان به کار برده اند. آیات القرمزی ازجمله شاعران پایداری معاصر عربی است که با درد و رنج ها و کشمکش های ملت عرب در رویارویی با دشمن ستمگر زیسته است. شعر او بیان درد و رنج های مردم بحرین از حکومت پادشاهی آن کشور است و در آن نوید پیروزی و آینده ی روشن و آزادی ملت بحرین موج میزند. سپیده کاشانی از شخصیت های عرصه شعر معاصر فارسی است که هم در زمان نظام ستم شاهی با سرودن اشعار بیدادگرانه به بیداری توده های مردمی و افشای جنایات رژیم پهلوی پرداخت و هم پس از انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس با شعر خود از انقلاب اسلامی دفاع کرد. با توجه به اهمیت ادبیات پایداری و کاربرد فراوان مولفه های شعر مقاومت در اشعار این دو شاعر، در پژوهش حاضر با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، سعی خواهد شد تا پس از خوانش جداگانه دفاتر شعری دو شاعر، درون مایه ها و مضامین پایداری در شعر ایشان واکاوی و استخراج شود. مضامین پایداری در اشعار دو شاعر، حاکی از آن است که مضامین به کار رفته در اشعار آنان بیانگر واقعیت ها و حوادثی است که در روند مبارزات و مقاومت ملتشان جریان داشته است. دعوت به بیداری، آزادی خواهی و شهادت طلبی از اصلی ترین درون مایه های مشترک شعری دو شاعر می باشد، اما در شیوه ارائه این درون مایه ها تفاوت هایی در شعر ایشان دیده می شود.

Authors

صنوبر محبوبی شمیلی

کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عرب، واحد کهنوج، دانشگاه آزاد اسلامی، کهنوج، ایران