اثربخشی آموزش گروهی درمان شناختی رفتاری برکاهش اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان دبستانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی درمان شناختی رفتاری در کاهش اضطراب و پرخاشگری دانش آموزان مقطع دبستانی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی پایه پنجم و ششم ناحیه یک و دو شهر کرج در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بود. نمونه آماری به تعداد ۳۰ نفر به روش تصادفی انتخاب و با روش تصادفی ساده به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس اضطراب کودکان اسپنس و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری بود. پس از انتخاب نمونه، گروه آزمایش تحت آموزش گروهی درمان شناختی رفتاری بر اساس پکیج هیمبرگ و بکر قرار گرفتند. پس از جمع آوری داده ها، نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس توسط نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش گروهی درمان شناختی رفتاری برکاهش اضطراب دانش آموزان مقطع دبستان موثر است. همچنین آموزش گروهی درمان شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان مقطع دبستان نیز موثر است. با استفاده از درمان شناختی- رفتاری اضطراب و پرخاشگری در دانش آموزان را کنترل نمود و درمان نمود.

Keywords:

درمان شناختی -رفتاری , اضطراب , پرخاشگری , دانش آموزان دبستانی