ارزیابی رابطه بین ویژگی های شخصیتی با کیفیت زندگی دبیران متوسطه دوم ناحیه یک اصفهان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی، با کیفیت زندگی دبیران متوسطه دوم ناحیه یک اصفهان بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دبیران متوسطه دوم ناحیه یک اصفهان بودند که از این میان تعداد ۳۸۰ نفر به عنوان نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس ویژگی های شخصیتی گلدبرگ (۱۹۸۵)، مقیاس هوش هیجانی شات و همکاران (۱۹۸۸)، مقیاس جهت گیری زندگی شایر و کارور (۱۹۸۵) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) بود. برای تحلیل فرضیه های آماری از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون نشان داد که بین برون گرایی، وظیفه شناسی، وجدانی بودن، روان رنجوری، گشودگی نسبت به تجربه، هوش هیجانی و خوش بینی با کیفیت زندگی دبیران رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری، نشان داد که از میان متغیرهای پیش بین، متغیرهای هوش هیجانی، خوش بینی و وظیفه شناسی پیش بینی کننده مناسب تری برای متغیر ملاک کیفیت زندگی دبیران بودند.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , هوش هیجانی , خوش بینی و کیفیت زندگی