بررسی شیوه معماری کاروانسرای خان اوی در استان چهارمحا لوبختیاری

طاق های سنگی «خان اوی »در تنگ «درکش ورکش » و حدفاصل ۸کیلومتری شهرستان «جونقان » و ۴۸ کیلومتری شهرستان شهرکرد در استان چهارمحال وبختیاری واقع شده است. از ویژگی های منحصربفرد این بنا، نحوه ساخت آن می باشد که به شیوه خشکه چین و با استفاده از روش نخ کشی و به صورت طاق گهواره ای ساخته شده است. بنا به نوع معماری قسم تهای برجا مانده و همچنین محل قرارگیری این بنا در میان شاهراه دزپارت، می توان به نقش و کاربرد مهم آن طی ادوار مختلف، به عنوان کاروانسرا و پاسگاه پی برد. نکته قابل توجه اینکه با توجه به محیط کوهستانی اطراف کاروانسرا، نحوه ساخت این بنا مطابق محیط پیرامون و درمسیر شیب کوه و به صورت پلکانی، ساخته شده است. هدف از انجام این پژوهش بازیابی حلقه های مفقوده تاریخ ایران از طریق شناسایی و حفاظت از کاروانسرای خان اوی می باشد. در این رابطه پرسش اصلی این پژوهش این است که؛ شیوه ساخت این بنا چگونه و به کدام دوره از تاریخ مربوط می شود؟لذا این تحقیق موردی برپایه روش تاریخی-تحلیلی سامان یافته، و گردآورده ها از طریق کتابخانه ای و میدانی)مشاهده ای، مستندنگاری و نقشه برداری(، حاصل شده اند و نتایج حاکی از آن است که با توجه به قدمت منطقه مورد نظر و سبک معماری بنا، این کاروانسرا مربوط به شیوه معماری پارتی و دوره ساسانیان م یباشد.

Keywords:

چهارمحا لوبختیاری , خان اوی , کاروانسرا , معماری پارتی , طاق ضربی