الناز شاکری فر - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازرگانی بین المللی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران

در عصر حاضر منطقه گرایی یکی از سیاست های محوری دولت ها محسوب می شود که به نظر می رسد برای پیاده سازی اهداف اقتصادی و سیاسی آن ها امری لازم و ضروری است. تشکیل اتحادیه ها، بلوک ها و گروه های اقتصادی در سراسر جهان باعث شده تا کشورها (بخصوص کشورهای درحال توسعه) به فکر همکاری ها و تجارت با این تشکل ها بیفتند و با گرایش به همکاری های منطقه ای روند تجارت دوجانبه ی خود را به سمت مثبت تغییر دهند. گروه بریکس( برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی) یکی از این بلوک ها محسوب می شود که متشکل از پنج قدرت نوظهور است که توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. تقریبا بیشتر توافقات تجاری ترجیحی در راستای آزادسازی تجارت بسته می شوند و کشورها و بلوک های اقتصادی برای تحقق اهداف تجاری خود وارد مذاکره می شوند. در همین راستا با تغییر مسیر اقتصاد به سمت قدرت های نوظهور مقالات و تحقیق های متعددی برای این موضوع شکل گرفته اند. در این پژوهش به شرح روابط ایران با کشورهای مورد مطالعه و بررسی روابط اقتصادی و سیاسی و فرهنگی آن ها از گذشته تاکنون پرداخته شده و خلاصه ای از پژوهش های قبلی در رابطه با موضوع مورد نظر ارائه شده است.

تجارت دوجانبه، بلوک بریکس، قدرتهای نوظهور، توافقات تجاری ترجیحی