مبین قدیری نتاج دیوکلایی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
سید کریم حسنی نژاد درزی - دکترای شیمی تجزیه، دانشیار، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل، ایران
حمید عمادی - دکترای نانوشیمی، استادیار، گروه شیمی، دانشکده شیمی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

باتوجه به مصرف فراوان داروها و اثرات مخرب آن ها بر روی سلامت انسان، استفاده از روش های دقیق و معتبر جهت شناسایی و اندازه گیری ترکیبات دارویی ضروری می باشد. آسیکلوویر یک داروی ضد ویروسی است که در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می تواند خطر ابتلا به ویروس در سایر نقاط بدن را کاهش دهد و همچنین باعث جلوگیری از ایجاد عفونت های جدی شود، بنابراین اندازه گیری این دارو بسیار مهم و ضروری است. روش های شیمیایی و الکتروشیمیایی از جمله روش های متداول برای بررسی داروها می باشند از آنجایی که روش های شیمیایی و فیزیکی گران قیمت هستند و دقت کافی ندارند، لذا در این پژوهش از روش های الکتروشیمیایی که روش هایی آسان، کم هزینه با تکرارپذیری خوب و حد تشخیص پایین هستند، استفاده شده است. بدین منظور برای اصلاح سطح الکترود خمیر کربن از نانوکامپوزیت نانوالماس/دیسپروزیم اکسید با استفاده از تکنیک های الکتروشیمیایی نظیر ولتامتری چرخه ای(CV) و ولتامتری موج مربعی(SWV) بهره بردیم. شناسایی نانوکامپوزیت سنتزی با استفاده از فناوری های پراش پرتو ایکس(XRD) و فناوری میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی(FESEM) انجام شد. در این پژوهش، الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوکامپوزیت نانوالماس/دیسپروزیم اکسید تهیه و برای اندازه گیری داروی آسیکلوویر استفاده شد ونتایج با الکترود CPE برهنه مقایسه شد. مطالعات الکتروشیمیایی نشان داد که داده های کمی با استفاده از تکنیک هایSWV و CV بهبود یافته اند. علاوه بر این، حد تشخیص برابر با ۰/۰۳۲µM و دامنه خطی ۰/۱۰۶-۱۳۷/۱۹۳ µM از نتایج حاصل از اندازه گیری ها بدست آمده است. نتایج بیانگر آن است که این نانوکامپوزیت گزینش پذیری بالایی برای داروی آسیکلوویر در حضور سایر گونه های مزاحم نشان داده است.

نانوالماس، دیسپروزیم اکسید، نانوکامپوزیت، الکترود خمیر کربن، آسیکلوویر