آزاده نکوئی اصفهانی - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، ایران
منیره کیفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده عمران و منابع زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، ایران

کیفیت آب ها روز به روز توسط آلاینده های مختلف معدنی و آلی مختل می شود. در میان مختلف استراتژی های توسعه یافته تا کنون تکنیک گیاه پالایی با استفاده از گیاهان آبزی ارجح است.اکوسیستم های آبی به دلیل ورود مواد آلاینده، با سطح بالایی از تنش و فرسودگی مواجه هستند. با این وجود، گونه های خاصی از ماکروفیت های آبزی وجود دارند که توانایی مقابله با این شرایط استرس زا حتی غلظت بالای آلاینده های مختلف آلی و معدنی موجود در آب را دارند.این گونه ها در تصفیه آب های آلوده از طریق گیاه پالایی یا فناوری های زیست پالایی مفید هستند. از بین گونه های مختلف گیاهی آبزی، آزولا، ایکهورنیا، لمنا، پوتاموگتون، اسپیرودلا، Wolfia و Wolfialla به عنوان گیاه پاک کننده گزارش شده اند و همچنین در کاهش آلودگی آبزیان از طریق تجمع زیستی آلاینده ها در بافت های بدن آنها بسیار کارآمد هستند. بین گونه های مختلف آبزی، سنبل آبی ((Eichhornia بسیار مقاوم است و می تواند سمیت را تحمل کند.فلزات سنگین، فنل ها، فرمالدئیدها، اسیدهای فرمیک، اسیدهای استیک و اسیدهای اگزالیک حتی در غلظت بالایی که دارند. به همین ترتیب، برخی از گونه های دیگر از خانواده Lemnaceae برای کاهش درصد سن نیاز به اکسیژن بیوشیمیایی ((BOD، نیاز شیمیایی اکسیژن ((COD و همچنین تاثیر HMs بسیار کارآمد هستند. (فلزات سنگین)، و اشکال مختلف یونی نیتروژن و فسفر. در اینجا در این بررسی ما ارائه می دهیم .اطلاعات به روز در مورد استفاده از این گیاهان آبزی برای پاکسازی زیستی آب های آلوده. این بررسی در درجه اول بر روی قابلیت های خاص گیاهان آبزی متمرکز شده است ،ابزاری مهم در فن آوری های گیاهی در مدیریت آلاینده ها در محیط های آبی.

گیاه پالایی، آبهای آلوده، فناوری، ماکروفیت های آبی