ارزیابی شرایط اقلیم آسایشی استان آذربایجان غربی در جهت توسعه گردشگری با استفاده از GIS

تنوعات زمانی- مکانی آب و هوا یک پتانسیل قوی برای گردشگری است و یکی از دلایلی که ایران جزء پنج کشور متنوع گردشگری دنیاست، همین مزیت می باشد. استان آذربایجان غربی با داشتن جاذبه های تاریخی و فرهنگی مناسب و بخصوص همجواری با دومین دریاچه شور جهان توانایی زیادی در جذب گردشگر دارد اما تاکنون از این پتانسیل استفاده صحیح نشده و بهره کافی هم کسب نشده است. به منظور توسعه گردشگری در این منطقه می بایست زمان ها و مکان های مناسب جهت حضور گردشگران در منطقه مشخص شود. یکی از مهمترین نیازهای گردشگران آگاهی از وضعیت اقلیمی و زمان های مساعد برای گردشگری است. در این پژوهش با استفاده از شاخص دمای معادل فیزیولوژیک و همچنین با استفاده از توانایی های GIS در میان یابی، تعمیم داده های نقطه ای به پهنه ای و ترکیب نقشه ها، زمان های و مکان های مساعد جهت حضور گردشگران در استان آذربایجان غربی بررسی شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که ماه های خرداد و شهریور در این استان بهترین شرایط را برای حضور گردشگران دارد و پس از آن ماه اردیبهشت در اولویت قرار دارد. در ماه تیر شهرستان ماکو و در مرداد شهرستانهای ماکو، تکاب و ارومیه نسبت به بقیه مناطق استان از اقلیم آسایش بهتری برای حضور گردشگران برخورداند. در سایر ماههای سال نیز درجاتی متفاوتی از تنش سرما بر این استان حاکم می باشد. بدیهی است که توجه لازم به اقلیم آسایش بر کارآمدی و موفقیت برنامه های توریسم در این استان موثر خواهد بود.

Keywords:

شاخص دمای معادل فیزیولوژیک , سیستم اطلاعات جغرافیایی , استان آذربایجان غربی