آزیتا سلاجقه - استادیار گروه روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
فریده دست خوش - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور

آموزش و پرورش سرمایه یک کشور محسوب می شود و اگر منافع آن به درستی ارزیابی نشود احتمال هر نوع شکستی برایبرنامه ها و سیاست ها وجود دارد. برنامه ریزی آموزشی و سیاست گذاری آموزشی اموری کامل بهم مرتبط هستند. سیاستهای جدید زمانی پا به عرصه می گذارند که یک منطقه با بروز یک مشکل و یا با یک تصمیم سیاسی دستخوش آشفتگی شود.آموزش و تحصیل حق یا امتیازی است که در دسترس کودکان و نوجوانان قرار می گیرد تا نتایج آن در بهبود کلی حقوق آنانموثر واقع شود. فقط با آموزش است که کودکان به جهان خارج از فرهنگ فقر دسترسی دارند و از راه فراگیری علوم و مهارتها، ارزش های معنوی را می یابند و به سوی زندگی توام با خوشبختی هدایت می شوند. از جمله حقهای بنیادین بشری مدنظر سیاست گذاران، آموزش و تحصیل کودکان و نوجوانان است تا با بهره مندی از این حق، از حیث اجتماعی باز پذیر شوند وبا پذیرش تکالیف خود بتوانند در رشد و توسعه جوامع ملی و بین المللی، در مقام شهروند موثر باشند. حق آموزش و تحصیلکودکان و نوجوانان در کنوانسیون پونسکو بر ضد تبعیض در آموزش و کنفرانس جهانی در حوزه آموزش برای همگان شناساییشده است، اما در قانون تامین وسایل و امکانات تحصیل اطفال و جوانان ایرانی و قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، باراهبردهای ناقص تضمین شده است. امروزه دیگر هویت انسان ها تحت تاثیر یک جامعه و با یک ساختار اجتماعی ثابت قرارندارد، بلکه از یک هویت اجتماعی در عرصه بین المللی نیز متاثر می شود. بهره گیری درست و به دور از هر گونه افراط وتفریط و یا تعصب کورکورانه از سیاستگذاری می تواند موجب تحقق رسالت اصلی آموزش و پرورش گردد، که همانا تربیت ورشد تک تک انسان ها به منظور کمال آنهاست. در عصر فرا پیچیده همگام با افزایش رقابت، پیچیدگی و جهانی شدن پویایی،ظهور سیاستگذاری های جدید نظام آموزشی پاسخی است به طیف وسیعی از نیازهای متنوع آموزشی و پژوهشی جوامعبشری، بی شک یک نظام آموزشی مبتنی بر ساختار، علل شکل گیری و کارکردهای خود جهت توسعه و دستیابی به رسالتهای تعیین شده مسیر مشخصی را مطابق راهبردها و برنامه هایش که ریشه در سیاست گذاری های آن دارد ترسیم نموده است.نظام های آموزشی به آهستگی تغییر می کنند و نیازمند یک فرایند پیچیده ی برنامه ریزی و بکارگیری و اجرای برنامه هاهستند.

راهبرد ها ، نظام آموزشی، کودک، نوجوان، سیاست گذاری آموزشی، مقررات ایران، جوامع ملی و بین المللی