حمید حبیبی پور - کارشناس ارشد روانشناسی عمومیکارشناس ارشد دانشگاه تربت جام

مادر در اسلام به عنوان یک رکن مهم در خانواده ارزش والایی دارد از مضامین گسترده آیات و روایات چنین برداشتمی شود که زنان همواره در کنار مردان در اصلاح ساختار خانواده و اجتماع، رسالتی شگرف به عهده دارند آنها با پرکردن محیط خانواده از بایسته ها و شایسته های ناب اخلاقی ضمن فراهم آوردن بستری مناسب برای رشد و تعالیهمسر و فرزندان در سلامتی و استحکام جامعه نیز نقش موثری ایفا می کنند. یکی از امتیازهای زن در دین اسلام مقاممادری است که بارزترین مشخصه زن در عرصه خانواده و اجتماع به شمار می رود. در حقیقت مادر اصل، ریشه وسرچشمه وجود کودک است و کودک انعکاسی از واقعیات جسمی و روحی مادر است. مدت اقامت نطفه در صلب پدر،بسیار اندک، ولی در رحم مادر نزدیک به دویست و هفتاد روز مهمان است. روی این حساب تمام یا اغلب گیرندگی واثرپذیری او از مادر است و به همین علت حسابی که اسلام برای مادر بازکرده برای غیر او باز نکرده است. آثار وجودیمادر از جسم و روان، در وجود کودک ظهور می کند و طفل در اکثر برنامه های حیاتش خودآگاه یا ناخودآگاه تحتتاثیر طینت مادر قرار می گیرد. لذا این پژوهش با توجه به موضوع آن و بررسی های صورت گرفته که حاصل جمع آوریاطلاعات به روش اسنادی (مطالعات کتابخانه ای) در منابع اسلامی (آیات و روایات) و علم روانشناسی است درصددمی باشد که آنچه تاثیرگذار بر تولد فرزند صالح و قرآنی، در دوره پیش از تولد که در وهله نخست مادر و مبحث مهممراقبت های ایام بارداری که مقدمه و زمینه ساز و اساس تربیت کودک صالح و قرآنی در بعد تولد است را مطرح نماید.بنابراین نقش مادری، مهارتی است همراه با مبانی دقیق که در وجود زن نهاده شده که غفلت و اشتباه در آن موجبفساد و تباهی جامعه و مراقبت از آن، جامعه ای خیرخواه و متکامل پدید می آورد.

آیات قرآن، روایات نبوی، انس با قرآن، شرایط روحی و معنوی، مادر، علم روانشناسی،دوران بارداری.