بررسی آموزش ریاضی در ایران و سایر کشورها از منظر برنامه درسی ملی

در ایران به خاطر داشتن نظام آموزشی متمرکز، کتاب درسی به عنوان اصلی ترین منبع آموزشی مورد توجه قرار می گیرد. این پژوهش توصیفی از نوع مروری است و برای جمع آوری داده ها از شیوه تحلیل و توصیف محتوای اسناد بالادستی آموزش وپرورش و سایر منابع علمی برای دستیابی به درک روشنی از آموزش ریاضیات در سایر کشورها استفاده شده است.. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که این کتاب، بیش از حد توان دانش آموزان از آن ها می خواهد که مسائل و تمرین هایی اضافه تر از کتاب در راستای سرفصل های ارائه شده را حل کنند و ساعت تدریس پیشنهاد شده مطابق با شیوه تدریس هدف سند تحول بنیادین نیست. پیشنهاد می شود برنامه ریزان و مولفان کتاب درسی با در نظر گرفتن تحقیقات مختلف در این زمینه و با استفاده از تجربیات معلمان، در تمرین ها، کار در کلاس و فعالیت های کتاب تجدید نظر کنند. به طور سنتی، تدریس ریاضی بر کسب مهارتها و فنون متمرکز بوده است. اما اکنون تاکید بیشتر بر فرایند است. با این وجود، هنوز هدف غالب، "درگیر کردن ذهن دانشآموز با انواع رویههاست". از سوی دیگر، آموزش فرایندها در الگوهای متداول تدریس جایی ندارد و به آسانی قابل ارزیابی نیست. شاید زمان آن است به دنبال راهکارهای عملی باشیم.

Keywords:

آموزش ریاضی , برنامه درسی ملی , سند تحول بنیاد