تعیین و ارزیابی نحوه ی توزیع خدمات بهداشت و درمان درسطح استان لرستان

در دنیای امروز،نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری بسیار با اهمیت و پیچیده شده است. یکی از مسائل مهم در این زمینه ،نحوه ی توزیع فضا و مکان برای ارائه خدمات شهری است. مطالعه و تحقیقات فراوانی جهت ارائه روش و الگوی استقرار این فضاها انجام شده است. هدف اصلی در این تحقیقات دستیابی به توزیع متناسب و متعادل در ارائه خدمات شهری از قبیل تأسیسا ت و تجهیزات شهری بوده است.زیرا خدمات شهری با توزیع مناسب و دسترسی به آن از ضروریات رفاه و عدالت اجتماعی برای شهروندان است. یکی از بخش های خدماتی که برای زندگی روزمره شهروندان نقش حیاتی دارد و می توان آنرا به عنوان یکی از شاخص های توسعه انسانی در نظر گرفت، خدمات بهداشت و درمان است.این بخش یکی از زیر بخش های مهم خدمات شهری می باشد که ارزیابی وضعیت توزیع و برنامه ریزی برای آن می تواند در مدیریت و برنامه ریزی منطقه ای و شهری مفید واقع شود. در این پژوهش توزیع و پراکندگی خدمات بهداشتی - درمانی در استان لرستان مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. روش تحقیق یک روش توصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش 6 شاخص بهداشتی - درمانی شامل: تعداد بیمارستان به ازای هر صد هزار نفر، تعداد واحدهای بهداشتی- درمانی به ازای هر صد هزار نفر، تعداد تخت به ازای هر صد هزار نفر، تعداد پزشک متخصص به ازای هر صد هزار نفر، تعداد پزشک عمومی به ازای هرصد هزار نفرو نیز تعداد دندانپزشک به ازای هر صد هزار نفر مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از مدل ضریب ناموزون موریس استفاده شد. سپس به کمک ابزارهای تجزیه و تحلیل مکانی، در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به تفکیک شهرستان ها با دقت و صحت انجام پذیرد. نتیجه تحلیل اطلاعات با استفاده از ضریب ناموزون موریس و همچنین نقشه های تهیه شده توسط GIS، بیانگر عدم تعادل و تناسب کمیت و پراکندگی خدمات بهداشت و در مان با میزان جمعیت شهرستان ها وهمچنین نابرابری در دستیابی شهروندان به این بخش از رفاه شهروندی است.

Keywords:

برنامه ریزی و مدیریت شهری , عدالت اجتماعی , توسعه انسانی , خدمات شهری , خدمات بهداشت و درمان , سیستم اطلاعت جغرافیایی