پریسا باستان - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسیدبیر زبان و ادبیات فارسی شهرستان اسلا م آباد غرب
علی حسین باستان - کارشناسی ارشد زبانشناسی همگانی دانشگاه علامه طباطبایی، دبیر زبان انگلیسی کرمانشاه

پژوهش حاضر به بررسی، رویارویی پهلوانان با اژدها در شاهنامه پرداخته است. اژدها از مهم ترین مضامین و بن مایه های اساطیری در ادبیات ایران و جهان است. در افسانه های شاهنامه نیز اژدها از جانوران اهریمنی است. اژدها در شاهنامه فردوسی، در دوره اساطیری، حماسی و تاریخی وجود داشته است. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی، کاربردها و داستان های مربوط به اژدها که در شاهنامه فردوسی، از آن ها نام برده شده است را موردبررسی قرار داده است. بر اساس نتایج تحقیق حاضر، واژه «اژدها» در شاهنامه با معانی و رویکردهای متفاوتی به کار رفته است که عمده ترین آن ها برای اشاره به مارهای عظیم الجثه و پادشاهان ظالم است و معنای منفی را القاء می کند. پهلوانانی چون فریدون، سام، گشتاسب، رستم، اسفندیار، اردشیر بابکان و بهرام چوبینه اقدام به اژدهاکشی می کنند.

شاهنامه فردوسی، اژدها، پهلوانان.