داوود عبدی قیداری - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
مرضیه شعبانی - کارشناس ارشد زبان شناسی همگانی

شاهنامه فرهنگ نامه ایران باستان است که جوامع بشری در دوره باستان را مورد مداقه و بررسی قرار داده است، فردوسی روان شناس، جامعه شناس و نظریه پردازی جامع است که فیلسوفانه مسائل را با معیار خرد سنجیده و بین شخصیت های داستانی تناسب همجواری ایجاد کرده و ذهن این حماسه سرا آن قدر دقیق و حسابگر بوده که تمام ربط وپیوند مسائل و موارد را در ذهن داشته و دچار ضد و نقیض گویی یا پراکنده گویی نشده است. ما به اساطیر به عنوان گنجینه ای از اطلاعات و اخبار دوره های باستان نگریسته ایم و باورمندیم که ملت هایی که اسطوره دارند، از موهبتی بزرگ برخوردارند. اینکه ایران کشور باستانی و قدیم است و اسطوره مند شعار نیست، سخنی برای تفاخر و مفاخره هم نیست. امروزه حتی جهان دانش اروپا نیز بدان رسیده است که اسطوره شناسی و گشودن رمز اساطیر علم است و یا دست کم باید به صورت علمی بدان پرداخته شود. در این پژوهش رویکرد سیاسی بر بنیاد حماسه بررسی شده است.

ضحاک، حماسه، قدرت، خود کامگی، بیداد پیشگی.