نگرش تاریخی نهج البلاغه بر وحدت امت اسلامی: با تکیه بر رویداد غدیر خم

وحدت اسلامی در دوران معاصر به عنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر در تعیین سرنوشت مسلمانان در عرصه سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مطرح می شود که شکوفایی و توسعه امت اسلامی را فراهم می آورد. بنابراین، شایسته است مورد توجه نخبگان دینی و حکومتی و اندیشمندان فکری جهان اسلام قرار گیرد. از همین رو، همواره اندیشه وحدت امت اسلامی، یکی از دغدغه های فکری و دیرینه رهبران و مصلحان دینی در طول تاریخ بوده است. با نگاهی گذرا به سیره نبوی و ائمه معصومین و نیز واکاوی و بازشناسی موضع گیری آنان در برایر رویدادهای مختلف، مسئله «وحدت» و نقش موثر رهبران و مصلحان دینی در ایجاد و گسترش این مهم در جغرافیای جهان اسلام بسیار قابل تامل و توجه است. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی – تحلیلی و به روش تاریخی به دنبال بررسی نقش غدیر به عنوان عاملی موثر در ایجاد وحدت و همدلی در میان امت اسلامی است. امت اسلامی، فضایل و امتیازات ویژه ای دارد که این فضایل می توانند وحدت و همبستگی ملت مسلمان را تا سر حد کمال همراه داشته و ضامن حفظ و بقای این وحدت باشند. منشا حقیقی این وحدت، همان دین اسلام است که ریشه در فطرت انسان دارد. این وحدت فکری و ایدئولوژیکی، مهم ترین مبنای وحدت در جامعه اسلامی است.

Keywords:

پیامبر اسلام (ص) , نهج البلاغه , حضرت علی (ع) , وحدت اسلامی , غدیر خم