تعیین رابطه خوش بینی ومعنای کار بااشتیاق شغلی کارکنان آموزش وپرورش اصفهان

هدف ازانجام این پژوهش ،تعیین رابطه خوش بینی ومعنای کاربااشتیاق شغلی کارکنان آموزش وپرورش شهراصفهان بوده است.این پژوهش ازنظرهدف کاربردی وازلحاظ ماهیت توصیفی-پیمایشی وازنوع روش همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش،کلیه کارکنان آموزش وپرورش شهراصفهان درسال ۱۴۰۱ برابربا۶۲۸ نفر بوده اندکه ازاین تعدادباتوجه به جدول کرجسی و مورگان(۱۹۷۰) ،۲۳۹ نفربه طورتصادفی وبه روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی انتخاب شدند.به منظورگردآوری داده هاازپرسشنامه استانداردخوش بینی شییروکارور(۱۹۸۵) ، پرسشنامه استاندارد کارمعنادار استگروهمکاران(۲۰۱۲)وفرم کوتاه پرسشنامه استاندارد اشتیاق شغلی شوفلی وهمکاران(۲۰۰۶)استفادشده است.پایایی هرسه پرسشنامه بااستفاده ازضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۷۴، ۰/۷۷ و ۰/۷۲ محاسبه شد.برای تجزیه وتحلیل داده ها نیزدردوسطح توصیفی واستنباطی ازنرم افزارSpss۲۶استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان داد که بین خوش بینی ،معنای کارواشتیاق شغلی کارکنان رابطه وجوددارد.بین خوش بینی واشتیاق شغلی کارکنان آموزش وپرورش شهراصفهان رابطه مثبت ومعنادار وجود دارد.بین معنای کارواشتیاق شغلی کارکنان آموزش وپروش شهراصفهان رابطه مثبت ومعنادار وجود دارد و اشتیاق شغلی کارکنان آموزش وپرورش شهراصفهان بالاترازحد متوسط است. همچنین نتایج آزمون t و تحلیل واریانس نشان داد میانگین اکتسابی اشتیاق شغلی کارکنان زن بیشترازمرداست وبین اشتیاق شغلی کارکنان براساس سن وسابقه کارتفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

خوش بینی , معنای کار , اشتیاق شغلی , کارکنان