مخاطرات امنیتی تشکیل حکومت سلفی «امارت اسلامی افغانستان» در عصر انقلاب چهارم صنعتی

جریان های سلفی معتقد به تشکیل جامعه و حکومتی مانند جامعه و حکومت «سلف صالح» هستند و تحولات حکومت داری و مناسبات اجتماعی در حدود ۱۴۰۰ سال اخیر را مردود می دانند و وظیفه مسلمانان را بازگشت به آن دوره تلقی می کنند. اما عموم این گروه ها صرفا در حیطه علوم انسانی این اعتقاد را داشته و در خصوص تحولات فن آوری این تلقی را ندارند و استفاده از ابزارهای پیشرفته مدرن را نه تنها مجاز دانسته، بلکه در مسیر توسعه آن برای اهداف خود سرمایه گذاری نیز می کنند. حال «امارت اسلامی افغانستان» که فرزند این اندیشه است، با وجود اینکه تعریفی محلی در خصوص هدف بازگشت به سلف صالح را مطرح می کند؛ اما یگانگی در مبدع و قرابت با گروه های سلفی تروریستی مانند «شبکه حقانی»، «القاعده» و... امکان ایجاد یک پایگاه امن جهانی برای گروه های تروریستی سلفی را محتمل می سازد؛ اهمیت ماجرا از آن رو بیشتر می شود که با پیشرفت های تکنولوژی و نزدیکی این حکومت با چین به عنوان یکی از دو قطب این عرصه، وجود سرمایه مالی و همچنین دانشگاه های صنعتی و آزمایشگاه های نسبتا مجهز در این سرزمین (به واسطه حضور ۲۰ ساله ناتو و سایر کشورها) می تواند احتمال وقوع مخاطره ای جدیی برای امنیت جهانی را پیش بینی کرد؛ مخاطره ای که در عصر انقلاب چهارم صنعتی، با گسترش هوش مصنوعی، ماشین های خودران و حتی سایبورگ ها و... بسیار گسترده تر از پیش خواهد بود. این پژوهش با رویکرد توصیفی-تحلیلی قصد دارد این مخاطرات را گوشزد و لازمه ایجاد یک ائتلاف جهانی برای مقابله با آن را پیشنهاد و بررسی کند.

Keywords:

امارت اسلامی , افغانستان , سلفی جهادی , طالبان , شبکه حقانی , انقلاب چهارم صنعتی