سیروس قنبری - استاد گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
محسن احمدی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

هدف: بررسی نقش کیفیت خدمات آموزشی در کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی با میانجی­گری توانمندی­های پژوهشی بود.روش پژوهش: روش پژوهش کمی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بودند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی ۳۴۶ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه­های کیفیت خدمات آموزشی پاراسورمان و همکاران (۱۹۸۵) (با پایایی ۹۷/۰ =α)، توانمندی پژوهشی آریانی و همکاران (۱۳۹۵) (با پایایی ۹۳/۰ = α) و فرسودگی تحصیلی مسلش (۲۰۰۲) (با پایایی ۷۴/۰ = α) استفاده شد. داده­ها با دو نرم ­افزار Spss vs. ۲۲ و   lisrel. ۸.۵۰و با روش مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مدل ارائه شده از برازش مناسب و مطلوبی برخوردار است و کیفیت خدمات آموزشی به صورت مستقیم و غیر مستقیم از طریق توانمندی های پژوهشی بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان تاثیر معنا­دار دارد(۰۵/۰>p).نتیجه گیری: بهبود کیفیت خدمات آموزشی می­تواند گامی موثر در جهت یاری رساندن به بخش تحصیلات تکمیلی دانشگاه­ها برای انطباق هر چه بیشتر با انتظارات دانشجویان، برنامه­ریزی برای بهبود توانمندی­های پژوهشی آنان و پیشگیری و کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان باشد.

کیفیت خدمات آموزشی, توانمندی پژوهشی دانشجویان, فرسودگی تحصیلی, دانشجویان تحصیلات تکمیلی, دانشگاه رازی