محمدرضا رئیسی دهکردی - دانشجوی دکتری عمران، گرایش مدیریت منابع آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی که دارای تغییرات مختلفتی در زمینه های ارتفاع، دوری از دریا، گستردگی و فاصله زیاد شمال و جنوب که از عرض جغرافیایی ۳۰ درجه تا ۶۰ درجه شمال را دربر می گیرد، دارای اقلیم. بسیار متنوع می باشد. بزرگ ترین اقلیم ایران، اقلیمی با آب وهوای گرم و خشک (اقلیم مرکزی ایران) می باشد. به گونه ای که شرایط رطوبتی در این سرزمین از زمین های فوق العاده خشک (کویرها) تا زمین های بسیار مرطوب (جلگه ها) را شامل می گردد. رشد چشمگیر و آزاد شدن روزافزون گازهای مخرب گلخانه ای و البته دخالت های بیش از حد انسان ها در چرخه طبیعی محیط زیست از جمله مواردی هستند که بر سرعت تغییر اقلیم اثر می گذارند کشور ایران بر خلاف کشورهایی مانند برزیل، روسیه، چین و سایر کشورها علاوه بر عدم وجود رودخانه های بزرگ و پرآب، دارای منابع آبی تجدیدپذیر کمی نیز می باشد. استفاده درست و برنامه ریزی شده به کمک علم مدیریت منابع آب می تواند بهینه ترین نوع مصرف پیشروی ما قرار بدهد و از بروز پیامدهای کم آبی نیز در درازمدت جلوگیری نماید. هدف ما در این پژوهش بررسی مواد مختلف آلوده کننده آب می باشد و همچنین پس از معرفی و شناخت این آلودگی ها، توسط مدیریت بهینه، این موارد را مرتفع سازیم. همچنین در بدنه اصلی مقاله، در مورد مفهوم پایداری طبیعی رودخانه ها، استانداردهای مرتبط با آب، آسیب شناسی آلودگی آب ها و همچنین طرح هایی در زمینه مدیریت پایدار منابع آب و تاثیرات زیست محیطی مواد شیمیایی، اشاره شده است.

آب, مدیریت منابع آب, مهندسی رودخانه, آلودگی آب, سیاست تخصیص