بررسی کاربرد زئولیت بمنظور حذف آمونیوم از آبها

هدف از انجام این تحقیق بررسی کاربرد زئولت در سازگانهای تصفیه بمنظور سنجش کارایی آن در جذب آمونیوم در تعیین میزان جذب عملیاتی بود . این بررسی در دو گروه مخزن انجام شد که در گروه اول سه مرحله استفاده از زئولیت در محلول های آمونیوم و در گروه دوم چهار مرحله استفاده از زئولیت همراه با موجود زنده اجرا گردید. در همه مراحل میزان غلظت آمونیوم به روش نسلر اندازه گیری شد. در گروه اول محلول ها آمونیوم با غلظت 1/5 میلی گرم در لیتر در ظروف 7 لیتری و با استفاده از گرانول در سه سطح وزنی 50 و 100 و 150 گرم از نوع تجاری که متداول و کاربردی است ( کلینوپتیلولیت) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان می دهد غلظت نهایی آمونیوم به میزان قابل توجهی ( 0/2ppm ) کاهش یافته تا به یک مقدار ثابت برسد همچنین هر چه میزان زئولیت بیشتر باشد زمان کمتری برای کاهش غلظت آمونیوم لازم میباشد . در دو مرحله اول سه ظرف با شرایط یکسان از نظر حجم آب و وزن زئولیت در نظر گرفته شد که در مرحله اول از ماهی با نام علمی Carassius auratus به وزن کل 15 گرم و درمحله دوم از ماهی به وزن کل 20 گرم در مخزن قرار گرفت و میزان غلظت آمونیوم در زمانهای مختلف اندازه گیری گردید. نتیجه نشان دادند که تبادل یک طرفه نمی باشند و غلظت آموینوم در ظروف محتوی زئولیت در نوسان است و همچنین غلظت آمونیوم با وزن ماهی رابطه مستقیم دارد. در مراحل سوم و چهارم این سری از آزمایشات شرایط یکسان از نظر حجم اب و وزن ماهی در نظر گرفته شد و رد مرحله سوم با وزن 75 گرم زئولیت و در مرحله چهارم با وزن 100 گرم زئولیت انجام گردید در همه مراحل با کاهش غلظت آمونیوم به میزان مجاز ( 0/1ppm ) و نیز کاهش سختی و افزایش اکسیژن محلول در آب در مقایسه با شاهد مشاهده گردید همچنین در دو مرحله که متغییر اصلی وزن ماهی بود افزایش تولید آمونیاک مشاهده شد و زمان اثر مهمی بر عملکرد زئولیت داشت و جذب نهایی در فواصل زمانی 48-24 ساعت انجام شد. با توجه به سه مرحله آخر آزمایشات سری دوم invivo و همچنین آزماشات مرحله اول invivo با افزایش میزان زئولیت تفاوت معنی داری در میزان جذب آمونیوم وجود نداشت و زئولیت با داشتن جذب انتخابی در افزایش غلظت اکسیژن محلول و کاهش یونهای سختی نشان داد.

Keywords:

زئولت , کیفیت آب , آمونیوم