آگاهی: ماهیت مکان در فلسفه اسلامی

درباره ی مکان، اقوال نادری از فلاسفه ذکر شده و مشهور از بین فلاسفه ی مسلمان دو قول است، یکی قولی که از افلاطون نﻘل شده و بعضی از حکمای اسلامی، مانند ملاصدرا آن را تایید کرده اند و دیگری قول منﻘول از ارسطو که مورد پذیرش مشایین قرار گرفته است که مطابق با ظاهر قول منﻘول از افلاطون، مکان امری مجرد محسوب می شود و طبق قول ارسطو، از اعراض به حساب می آید. در این تحقیق، ابتدا بحث اصالت وجود و ماهیت تبیین می گردد؛ زیرا مکان در حیطه ی وجود است و آگاهی در حیطه ی ماهیت؛ بعد از آن، ماهیت مکان در تاریخ فلسفه ی اسلامی روشن می گردد. در قسمت سوم تحقیق؛ معانی چهارگانه ی آگاهی مورد تحلیل قرار می گیرد، به طوری که منظور از آگاهی در این تحقیق، آگاهی از نوع اول می باشد، یعنی آگاهی پدیداری. در نهایت، گزاره ی: آگاهی، ماهیت مکان است، تبیین می گردد؛ به طوری که می توان گفت: مفهوم آگاهی از مفهوم مکان انتزاع می شود. آگاهی، معقول ثانی فلسفی است (مکان، معقول اولی فلسفی است). البته تصدیق این گزاره از نوع علم حضوری است نه علم حصولی.

Keywords:

اصالت وجود , اعتباریت ماهیت , آگاهی , علم حضوری و مکان